اثر متوکلوپرامید و سرم تراپی بر کنترل استفراغ ناشی از گاستروانتریت حاد ویروسی در کودکان

مقدمه: گاستروانتریت حاد در دوران کودکی با مرگ و میر بسیاری همراه است. یکی از عوارض این بیماری دهیدراسیون است که باید به خوبی مدیریت شود. ما در این مطالعه به بررسی میزان اثر متوکلوپرامید در تعداد استفراغ کودکان مبتلا به گاستروانتریت حاد با دهیدراسیون متوسط پرداختیم. روش ها: در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی یک سوکور، 240 کودک 1 تا 7 ساله ی مبتلا به گاستروانتریت حاد ویروسی همراه با استفراغ به طور تصادفی در دو گروه سرم تراپی (شاهد) و متوکلوپرامید (مورد) تقسیم بندی شدند. برای گروه مورد سرم تراپی به وسیله ی سرم دکستروز 5 درصد به همراه مدیریت الکترولیت ها و برای گروه شاهد علاوه بر سرم تراپی 1/0 میلی گرم بر کیلوگرم متوکلوپرامید داخل سرم تجویز شد. دفعات استفراغ بیماران طی 4 روز شمارش شد. سپس داده ها به وسیله آزمون های پراکندگی، student-t و 2 χ تفسیر شد. یافته ها: 240 بیمار در این طرح شرکت داشتند که 120 نفر در گروه مورد و 120 نفر در گروه شاهد بودند. میانگین تعداد دفعات استفراغ در گروه مورد در روز اول تا چهارم در مقایسه با گروه شاهد معنی دار بود (مقدار p به ترتیب از روز اول تا چهارم برابر 021/0، 007/0، 002/0 و 001/0 >). نتیجه گیری: متوکلوپرامید می تواند به عنوان یک درمان برای جلوگیری از استفراغ کودکان مبتلا به گاستروانتریت مورد استفاده قرار گیرد. با این حال پیشنهاد می شود این مطالعه در چند مرکز و در مقایسه با داروهای شایع دیگر ضد تهوع و استفراغ انجام گیرد تا نتیجه گیری قطعی حاصل آید.